آنچه در ادامه می‌آید، گفت‌وگوی «شهروند» با حسن میدانی امدادگر باسابقه جمعیت هلال‌احمر است.
شما در حادثه‌ای حضور داشته‌اید که برای توزیع اقلام با مشکل مواجه شده باشید؟
بله؛ این امری طبیعی شده و ما در اکثر حوادث با آن مواجهیم.
در این مواقع چه برخوردی با آسیب‌دیده از خود نشان می‌دهید؟
همیشه خودمان را جای آن فرد می‌گذاریم؛ در تصادفات و حادثه‌هایی مثل سیل و زلزله مردم دچار درد و غم می‌شوند و فرد ممکن است که عزیزترین عضو خانواده‌اش را از دست داده و در چنین حالتی سخت می‌تواند بر احساسات خود کنترلی داشته باشد. ابتدا سعی می‌کنیم خودمان را جای او بگذاریم و طوری رفتار کنیم که دست کم حرکت و کار ما به بحران او دامن نزند و غم او را بیشتر نکند. سعی می‌کنیم به او حق بدهیم و تحمل کنیم؛ چون اگر بخواهیم مقاومت کنیم، تنش‌ها بیشتر می‌شود و این چیزی نیست که امدادگر هلال‌احمر دنبالش باشد. وظیفه ذاتی ما این است که کمک کنیم؛ مثلا نمی‌توانیم چون فرد آسیب‌دیده عصبانی است، کار را رها کنیم یا به شکل دیگری برخورد کنیم. بچه‌های هلال‌احمر در این موارد اصلا درگیر نمی‌شوند.
پس به رفتار مردم در بحران‌ها نمی‌توان خرده‌ای گرفت.
مردم حق دارند و از دیررسیدن وسایل گلایه میکنند. آنها آشنایی چندانی از کارهای امدادی ندارند و برای همین اعتراض میکنند؛ یعنی ما از قبل به قدر کافی آنها را با این موارد آشنا نکرده‌ایم که بخواهیم توقع خاصی داشته باشیم. وقتی سر صحنه حاضر می‌شویم، اولین گلایه این است که چرا دیر آمده‌اید. در حالتی که سعی بر این است که در کوتاه‌ترین زمان ممکن سر حادثه حاضر شویم. در این میان دیگر کسی به اطلاع‌رسانی فکر نمی‌کند که چه زمانی اطلاع داده شده است و چه زمانی تیم‌های امدادی رسیده‌اند. فرد حادثه‌دیده نمی‌تواند احساسات خود را کنترل کند و برای همین ممکن است پرخاش کند و کارهایی هم انجام دهد که اصلا خودش هم دوست نداشته باشد.
پیشنهادی برای آشنایی مردم با روند امدادرسانی و
در ادامه تعامل با امدادگران در حوادث دارید؟
اول باید آموزش‌های لازم را در این زمینه به مردم ارایه دهیم، بعد از آنها توقع داشته باشیم. من در هیچ جایی ندیده‌ام که روی برخورد مردم در حوادث با امدادگران کار شود؛ باید آموزش‌های لازم به افراد ارایه شود. این چیزی است که الان تنها در کلاس‌های کمک‌های اولیه ارایه می‌شود؛ یعنی تعداد کمی از افراد جامعه با این مسأله مواجه می‌شوند. ما باید از ظرفیت رسانه‌های فراگیر و مدارس برای این ماجرا استفاده کنیم.
مشکل دیگری در این میان وجود دارد؟
مشکل دیگر این است که ارگان‌های امدادی مستقل عمل میکنند و مدیریت یکپارچه‌ای در کار نیست. این باعث می‌شود که در روند امداد خلل ایجاد شود و مردم به چیزی که می‌خواهند دست پیدا نکنند. ارگان‌های امدادی باید با هم عمل کنند تا در یک زمان بهترین مدیریت را شاهد باشیم.
خود امدادگران در شرایط ویژه چه واکنشی باید داشته باشند؟
امدادگران باید با نظم حداکثری وارد حادثه شوند و با کادر مشخص اقلام را توزیع کنند تا مدیریت بهتری انجام شود. این مسأله باید در زمینه توزیع چادر بیشتر باید به چشم بیاید. به رفتار هیجانی مردم در حادثه نمی‌شود خرده گرفت. فقط کافی است خودمان را جای فرد حادثه‌دیده بگذاریم.